นางสาวอันดับสอง (ตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ Love by Jamsai)
คงไม่มีใครคิดหรอกว่ายายแม่มดจอมหยิ่งอย่าง 'กฤษรา' เวลาอยู่กับเขาสองคนแล้วจะกลายเป็นแมวน้อยน่ารักแบบนี้ "คริสซี่รักเชน" ต่อให้มันเป็นคำโกหกเขาก็ชอบฟัง
ผู้เข้าชมรวม
13,972
ผู้เข้าชมเดือนนี้
138
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“มีไอศกรีมเลอะที่หน้าผากน่ะ”
“ไหน จริงดิ” ร่างบางลนลานหาตลับแป้งแสนรักของเธอขึ้นมาด้วยความร้อนรนก่อนที่จะทำมันหลุดมือไป
กระจกข้างในกระเด็นออกมาเป็นชิ้นๆ
ในขณะที่มือของกฤษรายังค้างอยู่กลางอากาศมองเศษกระจกนั่นด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก
“เอ่อ”
“ไม่มีอะไรติดที่หน้าฉันใช่ไหม”
“ไม่มี แค่อยากรู้ว่าเธอโง่จริงหรือเปล่า” เขาพูดด้วยสีหน้านิ่งเหมือนว่าไม่ได้กำลังด่าเธออยู่อย่างนั้น
กฤษรารู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงก่ำ ไม่ใช่เพราะความเขินอายแน่
แต่เป็นเพราะความโมโหจนถึงขีดสุด ไอ้บ้านี่ต้องตาย! ไอ้บ้านี่ต้องตาย!
เสียงนี้ดังก้องอยู่ในหัว
แต่ต้องหลังจากที่เธอจัดการเรื่องปลายฟ้าเสร็จแล้ว
“ฉันดีใจนะที่เราเข้ากันได้ดีขนาดนี้” กฤษราแค่นยิ้มออกมา
“แล้วเธอตามฉันทำไม”
เมื่อได้ยินคำถามนี้หญิงสาวก็เริ่มเครียด
นี่เธอต้องบอกว่าชอบผู้ชายประสาทแบบนี้จริงๆ เหรอ
แค่คิดว่าคำพูดนี้จะออกจากปากตัวเองก็เริ่มเกร็ง
“ฉันแอบชอบนายน่ะ” ในที่สุดเธอก็พูดคำนั้นออกไป
แหวะ!
“โกหก”
ไอ้บ้านี่!
“จริงๆ นะ ทุกครั้งที่เรามองหน้าเธอเราใจเต้นแรงมากเลย” กฤษราหรี่ตาลงทำเหมือนที่ในหนังสือบอก
ไม่ว่าผู้ชายคนไหนก็ต้องหลงเสน่ห์ของเธอทั้งนั้น ขนาดส่องกระจกยังหลงรักตัวเองเลย
“จะพิสูจน์ยังไง
ฉันไม่รู้สักหน่อยว่าหัวใจเธอเต้นด้วยความเร็วเท่าไหร่”
บ้าบอที่สุด เธอไม่ได้คิดแผนสำรองสำหรับเรื่องนี้มา
ในระหว่างที่กำลังคิดหาทางออกอยู่ๆ
ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นหยิบประเป๋าเป้ขึ้นพาดบ่าแล้วส่ายหน้าไปมา
“พวกนั้นต้องด่าฉันแน่ที่ไปสายเพราะเสียเวลามาคุยกับคนบ้าตั้งนาน”
ขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะเดินออกไปกฤษราก็ลุกพรวดขึ้น
มือหนึ่งเอื้อมไปดึงแขนเสื้อของเขาทำให้ร่างสูงต้องหันกลับมา
และกว่าเข้าจะรู้ตัวมือของตนเองก็วางอยู่บนหน้าอกข้างซ้ายของอีกฝ่ายแล้ว
“นี่ไง เต้นแรงไหม”
ผู้หญิงคนนี้มัน...ประสาทแน่ๆ
“เธอชื่ออะไร”
“คริสซี่”
“ชื่อจริง”
“กฤษรา พลอยในบ่อ”
“ฟังนะกฤษรา พลอยในบ่อ ต่อไปนี้ห้ามเข้าใกล้ฉันเกินกว่าระยะสองเมตร
ไม่อย่างนั้นเธออาจจะต้องไปนอนในคุก” พูดจบเขาดึงมือออก
สัมผัสนั้นยังติดอยู่ที่มือเขาอยู่เลย
คิดไม่ออกเลยว่าบนโลกใบนี้จะมีผู้หญิงคนไหนดึงมือผู้ชายไปจับหน้าอกตัวเอง
วินาทีนั้นเชนก็รู้ตัวเลยว่าเขาเองก็มีสิ่งที่รู้สึกกลัวเหมือนกัน นั่นคือ...
กฤษรา พลอยในบ่อ...
ผลงานอื่นๆ ของ วฬา / ณวลัย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ วฬา / ณวลัย
ความคิดเห็น